📚 SÖZCÜK TÜRLERİ 📚
Sözcük türleri, kelimelerin cümle içindeki görevlerine ve anlamlarına göre sınıflandırılmasıdır. Türkçede sözcükler temel olarak iki ana gruba ayrılır: İsim Soylu Sözcükler ve Fiiller.
1. İSİM (AD) 🏠
Varlıkları, kavramları, duyguları ve düşünceleri karşılayan sözcüklerdir.
A. Varlıkların Verilişine Göre İsimler
➡️ Özel İsimler: Tek bir varlığı karşılayan, eşi benzeri olmayan isimlerdir. (Ahmet, Ankara, Türkiye, Türkçe, Van Kedisi).
➡️ Cins (Tür) İsimler: Aynı türden birden çok varlığı karşılayan isimlerdir. (Kalem, şehir, ülke, dil, kedi, insan).
B. Varlıkların Sayılarına Göre İsimler
➡️ Tekil İsim: Sayıca tek bir varlığı karşılar. (Ağaç).
➡️ Çoğul İsim: Birden fazla varlığı karşılar (-lar/-ler eki alır). (Ağaçlar).
➡️ Topluluk İsmi: Çoğul eki almadığı halde birden fazla varlıktan oluşan grubu karşılar. (Orman, ordu, meclis, sürü, deste, düzine).
C. Varlıkların Oluşuna Göre İsimler
➡️ Somut İsim: Beş duyu organıyla algılanabilen varlıklardır. (Rüzgâr, ses, koku, masa).
➡️ Soyut İsim: Beş duyu organıyla algılanamayan, zihinde var olan kavramlardır. (Mutluluk, akıl, cesaret, rüya).
D. İsmin Hâlleri (Durumları)
İsimlerin cümledeki görevlerini belirleyen eklerdir (Çekim ekleridir).
- Yalın Hâl: Hâl eki almamış durumudur. (Okul)
- Belirtme Hâli (-i): Neyi? Kimi? (Okulu gördüm.)
- Yönelme Hâli (-e): Neye? Kime? Nereye? (Okula gidiyorum.)
- Bulunma Hâli (-de): Nerede? Kimde? (Okulda ders var.)
- Ayrılma (Çıkma) Hâli (-den): Nereden? Kimden? (Okuldan geliyorum.)
Bu ikisi çok karıştırılır! Sözcüğün başına "Onun" getirin.
➡️ Evi çok uzaktı. (Onun evi ✅) -> İyelik Eki (Aitlik bildirir)
➡️ Evi temizledik. (Onun evi temizledik ❌) -> Belirtme Hali Eki (Neyi temizledik?)
E. İsim Tamlamaları 🤝
En az iki ismin bir araya gelerek oluşturduğu anlamlı söz öbekleridir. İki unsurdan oluşur: Tamlayan (İlgi eki: -ın, -in, -un, -ün) ve Tamlanan (İyelik eki: -ı, -i, -u, -ü).
1. Belirtili İsim Tamlaması
Hem tamlayan hem de tamlanan ek alır. "Neyin? Kimin?" sorusuna cevap verir.
2. Belirtisiz İsim Tamlaması
Tamlayan ek almaz, sadece tamlanan iyelik eki alır. "Ne?" sorusuna cevap verir.
3. Zincirleme İsim Tamlaması
En az üç ismin birbirine bağlanmasıyla oluşur. Genellikle kendi içinde başka bir isim tamlaması barındırır.
Devlet hastanesinin başhekimi.
➡️ Okulun eski müdürü. (Araya sıfat girmiş Belirtili İsim Tamlaması).
➡️ Büyük şehrin sorunları. (Başa sıfat gelmiş Belirtili İsim Tamlaması).
2. ZAMİR (ADIL) 👤
İsim olmadıkları halde ismin yerini tutan sözcüklerdir. İsimlerin aldığı çekim eklerini (hâl, iyelik, çoğul) alabilirler.
A. Sözcük Halindeki Zamirler
1. Kişi (Şahıs) Zamirleri
İnsan isimlerinin yerini tutan zamirlerdir: Ben, sen, o, biz, siz, onlar.
2. İşaret (Gösterme) Zamirleri
Varlıkları işaret ederek onların yerini tutan zamirlerdir: Bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar, burası, şurası, orası, öteki, beriki.
➡️ Eğer insan yerine kullanılıyorsa Kişi Zamiridir. (O, bugün okula gelmedi.)
➡️ Eğer insan dışı varlık yerine kullanılıyorsa İşaret Zamiridir. (O, en sevdiğim kalemdir.)
3. Belgisiz Zamirler
Hangi varlığın yerini tuttuğu tam olarak belli olmayan zamirlerdir. Belirsizlik anlamı taşırlar: Bazıları, birkaçı, hepsi, herkes, kimse, hiçbiri, şey, falan, biri.
4. Soru Zamirleri
İsmin yerini soru yoluyla tutan zamirlerdir. Cevap olarak bir isim veya zamir verilebilir: Kim, ne, nereye, nerede, nereden, hangisi, kaçı.
B. Ek Halindeki Zamirler
1. İlgi Zamiri (-ki)
İsim tamlamalarında tamlananın yerine kullanılan "-ki" ekidir. Her zaman bitişik yazılır.
Bizimki yine işe geç kaldı. (Bizimki = Bizim çocuk/arkadaş vb.)
1. İlgi Zamiri (İsmin yerini tutar): Benimki bozuldu.
2. Sıfat Yapan -ki (Hangi sorusuna cevap verir): Evdeki hesap.
3. Bağlaç olan ki (Ayrı yazılır, cümleleri bağlar): Duydum ki unutmuşsun.
2. İyelik Zamirleri
Eklendiği ismin kime ait olduğunu belirten eklerdir (-im, -in, -i, -imiz, -iniz, -leri). Bunlar aynı zamanda isim çekim ekleridir ancak zamir görevi gördükleri için bu başlık altında da anılır.
➡️ Eğer bir isimden önce gelip o ismi niteliyorsa/belirtiyorsa SIFATtır.
➡️ Eğer tek başına kullanılıyor veya ismin yerini tutuyorsa (genellikle çekim eki alırsa) ZAMİRdir.
Bu kitap (Sıfat) / Bunu al (Zamir)
Bazı insanlar (Sıfat) / Bazıları geldi (Zamir)
3. SIFAT (ÖN AD) 🎨
İsimlerden önce gelerek onları niteleyen (nasıl olduğunu gösteren) veya belirten (sayı, yer, belirsizlik, soru yoluyla) sözcüklerdir. Tek başlarına kullanılamazlar, mutlaka bir isimle birlikte (sıfat tamlaması) görev yaparlar.
A. Niteleme Sıfatları
İsme sorulan "Nasıl?" sorusuna cevap verir. Varlıkların rengini, durumunu, biçimini gösterir.
B. Belirtme Sıfatları
Varlıkları işaret, sayı, belirsizlik veya soru yoluyla belirten sıfatlardır. Dörde ayrılır:
1. İşaret Sıfatları
İsme sorulan "Hangi?" sorusuna cevap verir. (Bu, şu, o, öteki, beriki).
2. Sayı Sıfatları
Varlıkların sayısını belirtir.
- Asıl Sayı: Üç elma (Kaç?)
- Sıra Sayı: Beşinci kat (Kaçıncı?)
- Üleştirme (Paylaştırma): İkişer ceviz (Kaçar?)
- Kesir Sayı: Yarım ekmek, Yüzde on kâr.
3. Belgisiz Sıfatlar
Varlıkları tam olarak değil, belirsiz bir şekilde belirtir. (Bir, birkaç, birçok, bazı, tüm, bütün, her, hiçbir, falan).
➡️ Eğer sayı olarak "tek" anlamındaysa Sayı Sıfatıdır. (Günde bir kahve içerim.)
➡️ Eğer "herhangi bir" anlamındaysa Belgisiz Sıfattır. (Bir gün sen de anlarsın.)
4. Soru Sıfatları
Varlıkları soru yoluyla belirtir. Sorunun cevabı yine bir sıfattır. (Nasıl, kaç, kaçıncı, hangi, ne kadar).
C. Adlaşmış Sıfatlar
Niteleme sıfatlarından sonra gelen isim düşerse, sıfat ismin yerine geçer ve adlaşmış sıfat olur.
İhtiyar adam ağlıyordu. -> İhtiyar ağlıyordu.
Yırtık elbiseleri çöpe atma. -> Yırtıkları çöpe atma.
4. ZARF (BELİRTEÇ) ⏳
Fiilleri, fiilimsileri, sıfatları veya kendi türünden sözcükleri (zarfları) zaman, durum, miktar, yer-yön ve soru bakımından etkileyen sözcüklerdir.
➡️ İsmi etkiliyorsa SIFATtır.
➡️ Fiili veya fiilimsiyi etkiliyorsa ZARFtır.
Hızlı araba (Sıfat) / Arabayı hızlı sürdü (Zarf).
A. Durum (Hâl) Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Nasıl?" sorusuna cevap verir. Eylemin nasıl yapıldığını belirtir.
Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden.
Koşarak yanıma geldi.
B. Zaman Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Ne zaman?" sorusuna cevap verir.
Akşam maç izledik.
Henüz, şimdi, dün, geçen hafta...
C. Yer-Yön Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Nereye?" sorusuna cevap verir. Sınırlı sayıdadır ve YALIN HALDE (ek almadan) kullanılırlar: İçeri, dışarı, aşağı, yukarı, ileri, geri, öte, beri.
➡️ İçeri girdi (Zarf) / İçeriye girdi (İsim)
➡️ Aşağı indi (Zarf) / Aşağıda bekliyor (İsim)
Ayrıca, bir ismi belirtirse Sıfat olur: Aşağı kat (Sıfat).
D. Miktar (Azlık-Çokluk / Ölçü) Zarfları
Fiile, fiilimsiye, sıfata veya zarfa sorulan "Ne kadar?" sorusuna cevap verir. (Az, çok, daha, en, pek, epey, oldukça).
En güzel gün. (Sıfatı derecelendirdi - Üstünlük Zarfı).
Pek hızlı koşuyorsun. (Zarfı derecelendirdi.)
E. Soru Zarfları
Fiilleri veya fiilimsileri soru yoluyla belirtir. (Nasıl, neden, niçin, niye, ne zaman, ne kadar).
5. EDAT (İLGEÇ) 🔗
Tek başına anlamı olmayan, ancak cümlede kullanıldığında sözcükler arasında çeşitli anlam ilişkileri (amaç, neden, benzerlik, araç vb.) kuran sözcüklerdir. Genellikle kendinden önceki sözcükle öbekleşirler.
Başlıca Edatlar: Gibi, kadar, için, ile, -e göre, -e doğru, -e karşı, -den dolayı, -den başka, sadece, yalnız, ancak, mı/mi.
Okula gitmek için hazırlandı. (Amaç)
Bana göre hava hoş. (Görecelik)
Arabayla geldi. (Araç - "İle" edatı)
➡️ Annemle babam geldi. (Annem ve babam -> Bağlaç)
➡️ Uçakla geldi. (Uçak ve geldi -> Olmuyor -> Edat)
➡️ Cümlede "sadece, bir tek" anlamındaysa EDATtır.
➡️ Cümlede "ama, fakat" anlamındaysa BAĞLAÇtır.
➡️ Bu soruyu yalnız sen çözebilirsin. (Sadece -> Edat)
➡️ Gelirim ancak erken dönerim. (Ama -> Bağlaç)
6. BAĞLAÇ 🌉
Tek başına anlamı olmayan, eş görevli sözcükleri (isimleri, sıfatları, zarfları) veya cümleleri birbirine bağlamaya yarayan sözcüklerdir. Cümleden çıkarıldığında anlam bozulmaz ama daralabilir.
Başlıca Bağlaçlar: Ve, veya, ya da, ama, fakat, lakin, ancak, yalnız, çünkü, zira, de, ki, mademki, oysa, halbuki, hem... hem..., ne... ne..., ya... ya....
Çalıştım ama başaramadım. (Cümleleri bağladı.)
Hem çalışıyor hem okuyor. (Tekrarlı bağlaç).
➡️ Sen de gel. (Bağlaç - Ayrı)
➡️ Duydum ki unutmuşsun. (Bağlaç - Ayrı)
7. ÜNLEM 😮
Korku, sevinç, şaşkınlık, acıma, kızgınlık gibi ani duyguları ifade eden veya seslenme amacı taşıyan sözcüklerdir.
8. FİİL (EYLEM) 🏃♀️
İş, oluş, hareket bildiren, kip ve kişi eki alabilen sözcüklerdir. Mastar halleri -mak/-mek ile biter.
A. Anlamlarına Göre Fiiller
1. İş (Kılış) Fiilleri
Öznenin iradesiyle gerçekleşen ve nesne alabilen fiillerdir. Fiile "Neyi? Kimi?" sorularını sorduğumuzda cevap alabiliriz. (Pratik yol: Fiilin başına "Onu" getirin, anlamlı oluyorsa kılış fiilidir.)
2. Durum Fiilleri
Öznenin içinde bulunduğu durumu anlatır. Nesne alamazlar. (Başına "Onu" getirdiğimizde anlamsız olur.)
3. Oluş Fiilleri
Öznenin iradesi dışında, zamanla kendiliğinden meydana gelen değişimleri anlatır. Nesne alamazlar.
B. Fiillerde Kip ⏰
Fiillerin zaman veya dilek (niyet) bildiren halleridir. İkiye ayrılır.
1. Haber (Bildirme) Kipleri
Zaman anlamı taşıyan kiplerdir.
- Görülen (Bilinen) Geçmiş Zaman (-dı): Geldim.
- Duyulan (Öğrenilen) Geçmiş Zaman (-mış): Gelmiş.
- Şimdiki Zaman (-yor): Geliyor.
- Gelecek Zaman (-ecek): Gelecek.
- Geniş Zaman (-r, -ar, -er): Gelir.
2. Dilek (Tasarlama) Kipleri
Zaman anlamı taşımayan, niyet bildiren kiplerdir.
- Gereklilik Kipi (-meli): Gelmeli.
- Şart (Koşul) Kipi (-se): Gelse.
- İstek Kipi (-e): Geleyim, gelesin. (Günlük dilde kullanımı azdır.)
- Emir Kipi (Eki yoktur): Gel, Gelin. (1. kişilerde emir olmaz.)
C. Fiillerde Kişi (Şahıs)
Eylemi kimin yaptığını belirten eklerdir. Kip eklerinden sonra gelir.
D. Fiillerde Olumsuzluk
Fiillerin olumsuzu genellikle -ma/-me ekiyle yapılır. Kip ekine göre değişiklik gösterebilir.
E. Fiillerde Anlam (Zaman) Kayması
Bir kip ekinin kendi anlamı dışında, başka bir kipin anlamını karşılayacak şekilde kullanılmasıdır. Anlatım bozukluğu değildir.
Yarın Ankara'ya gidiyorum. (Gideceğim - Gelecek Zaman yerine Şimdiki Zaman kullanılmış.)
F. Yardımcı Fiiller (Yardımcı Eylemler)
İsim soylu sözcüklerle birleşerek birleşik fiil oluşturan fiillerdir. Başlıcaları: Etmek, olmak, kılmak, eylemek.
9. EK FİİL (EK EYLEM) ⚡
Ek fiil (imek fiili), Türkçede çok önemli iki görevi olan bir yapıdır: idi (-dı), imiş (-mış), ise (-se), -dir.
A. Görev 1: İsimleri Yüklem Yapmak
İsim soylu sözcüklere gelerek onların cümlede yüklem olmasını sağlar.
Hava bugün çok güzelmiş. (Güzel imiş)
Evdeyse arayalım. (Evde ise)
B. Görev 2: Basit Zamanlı Fiilleri Birleşik Zamanlı Yapmak
Basit zamanlı (tek kip eki almış) fiillere gelerek onları birleşik zamanlı (iki kip eki almış gibi) yapar.
- Hikâye Birleşik Zaman (idi): Geliyordu (Geliyor idi).
- Rivayet Birleşik Zaman (imiş): Gelecekmiş (Gelecek imiş).
- Şart Birleşik Zaman (ise): Yaparsa (Yapar ise).
10. FİİLİMSİLER (EYLEMSİLER) 🎭
Fiil kök veya gövdelerinden türeyen, ancak tam olarak fiil özelliği göstermeyen; cümlede isim, sıfat veya zarf görevinde kullanılan sözcüklerdir.
1. Fiil anlamını tamamen yitirmezler.
2. Kip ve kişi eki alamazlar (Fiil gibi çekimlenemezler).
3. Olumsuzluk eki (-ma, -me) alabilirler.
4. Fiilden İsim Yapan Yapım Eki alırlar (Türemiş sözcüklerdir).
A. İsim-Fiil (Ad Eylem / Mastar)
Ekleri: -ma, -ış, -mak (Kodlama: 🤱 MAyIŞMAK 🤱)
Onun gülüşünü özledim.
Ders çalışmaya başladı.
B. Sıfat-Fiil (Ortaç)
Ekleri: -an, -ası, -mez, -ar, -dik, -ecek, -miş (Kodlama: 🧟♂️ ANASI MEZAR DİKECEKMİŞ 🧟♂️)
Cümlede genellikle sıfat görevinde kullanılırlar.
Görünmez kaza.
Tanıdık yüzler gördüm.
Gelecek yıl şampiyonuz.
C. Zarf-Fiil (Bağ-Fiil / Ulaç)
Ekleri: -ken, -alı, -madan, -ince, -ip, -arak, -dıkça, -e...-e, -r...-mez, -casına, -meksizin, -dığında (Kodlama: Kenyalı emadan ince ip arakladıkça...)
Cümlede her zaman zarf görevindedir. Fiile sorulan "Nasıl?" veya "Ne zaman?" sorularına cevap verir.
Gelince haber ver. (Ne zaman haber ver? - Zaman)
Ders çalışıp dışarı çıktı.
11. FİİLDE ÇATI 🏗️
Fiillerin özne ve nesne ile olan ilişkisine çatı denir. Çatı özelliği sadece yüklemi fiil olan cümlelerde aranır. Yüklemi isim olan cümlelerde çatı aranmaz.
A. Nesnesine Göre Fiil Çatıları
Fiilin nesne alıp alamadığına bakılır. (Pratik Yol: Fiilin başına "Onu" getirin.)
➡️ a. Geçişli Fiil: Nesne alabilen fiillerdir. "Neyi? Kimi?" sorularına cevap verir. ("Onu" alır.)
➡️ b. Geçişsiz Fiil: Nesne alamayan fiillerdir. ("Onu" almaz.)
➡️ c. Oldurgan Fiil: Geçişsiz bir fiilin "-r, -t, -dır" ekleriyle geçişli hale getirilmesidir.
➡️ d. Ettirgen Fiil: Zaten geçişli olan bir fiilin "-r, -t, -dır" ekleriyle geçişlilik derecesinin artırılmasıdır. Genellikle işi başkasına yaptırma anlamı vardır.
B. Öznesine Göre Fiil Çatıları
Fiilde belirtilen işi yapanın (öznenin) kim olduğuna bakılır.
➡️ a. Etken Fiil: İşi yapan gerçek bir özne vardır. Çatı eki (-l, -n, -ş) almaz.
➡️ b. Edilgen Fiil: İşi yapan belli değildir (Gerçek özne yoktur). Yüklem "-l" veya "-n" çatı ekini alır. Cümlede "Sözde Özne" bulunur (Yapılan işten etkilenen).
➡️ c. Dönüşlü Fiil: İşi yapan gerçek bir özne vardır VE özne yaptığı işten kendisi etkilenir. Yüklem "-l" veya "-n" çatı ekini alır.
➡️ d. İşteş Fiil: İşi birden fazla öznenin birlikte veya karşılıklı yaptığını belirtir. Yüklem "-ş" çatı ekini alır.
İki lider selamlaştı. (Karşılıklı)
📚 SÖZCÜK TÜRLERİ 📚
Sözcük türleri, kelimelerin cümle içindeki görevlerine ve anlamlarına göre sınıflandırılmasıdır. Türkçede sözcükler temel olarak iki ana gruba ayrılır: İsim Soylu Sözcükler ve Fiiller.
1. İSİM (AD) 🏠
Varlıkları, kavramları, duyguları ve düşünceleri karşılayan sözcüklerdir.
A. Varlıkların Verilişine Göre İsimler
➡️ Özel İsimler: Tek bir varlığı karşılayan, eşi benzeri olmayan isimlerdir. (Ahmet, Ankara, Türkiye, Türkçe, Van Kedisi).
➡️ Cins (Tür) İsimler: Aynı türden birden çok varlığı karşılayan isimlerdir. (Kalem, şehir, ülke, dil, kedi, insan).
B. Varlıkların Sayılarına Göre İsimler
➡️ Tekil İsim: Sayıca tek bir varlığı karşılar. (Ağaç).
➡️ Çoğul İsim: Birden fazla varlığı karşılar (-lar/-ler eki alır). (Ağaçlar).
➡️ Topluluk İsmi: Çoğul eki almadığı halde birden fazla varlıktan oluşan grubu karşılar. (Orman, ordu, meclis, sürü, deste, düzine).
C. Varlıkların Oluşuna Göre İsimler
➡️ Somut İsim: Beş duyu organıyla algılanabilen varlıklardır. (Rüzgâr, ses, koku, masa).
➡️ Soyut İsim: Beş duyu organıyla algılanamayan, zihinde var olan kavramlardır. (Mutluluk, akıl, cesaret, rüya).
D. İsmin Hâlleri (Durumları)
İsimlerin cümledeki görevlerini belirleyen eklerdir (Çekim ekleridir).
- Yalın Hâl: Hâl eki almamış durumudur. (Okul)
- Belirtme Hâli (-i): Neyi? Kimi? (Okulu gördüm.)
- Yönelme Hâli (-e): Neye? Kime? Nereye? (Okula gidiyorum.)
- Bulunma Hâli (-de): Nerede? Kimde? (Okulda ders var.)
- Ayrılma (Çıkma) Hâli (-den): Nereden? Kimden? (Okuldan geliyorum.)
Bu ikisi çok karıştırılır! Sözcüğün başına "Onun" getirin.
➡️ Evi çok uzaktı. (Onun evi ✅) -> İyelik Eki (Aitlik bildirir)
➡️ Evi temizledik. (Onun evi temizledik ❌) -> Belirtme Hali Eki (Neyi temizledik?)
E. İsim Tamlamaları 🤝
En az iki ismin bir araya gelerek oluşturduğu anlamlı söz öbekleridir. İki unsurdan oluşur: Tamlayan (İlgi eki: -ın, -in, -un, -ün) ve Tamlanan (İyelik eki: -ı, -i, -u, -ü).
1. Belirtili İsim Tamlaması
Hem tamlayan hem de tamlanan ek alır. "Neyin? Kimin?" sorusuna cevap verir.
2. Belirtisiz İsim Tamlaması
Tamlayan ek almaz, sadece tamlanan iyelik eki alır. "Ne?" sorusuna cevap verir.
3. Zincirleme İsim Tamlaması
En az üç ismin birbirine bağlanmasıyla oluşur. Genellikle kendi içinde başka bir isim tamlaması barındırır.
Devlet hastanesinin başhekimi.
➡️ Okulun eski müdürü. (Araya sıfat girmiş Belirtili İsim Tamlaması).
➡️ Büyük şehrin sorunları. (Başa sıfat gelmiş Belirtili İsim Tamlaması).
2. ZAMİR (ADIL) 👤
İsim olmadıkları halde ismin yerini tutan sözcüklerdir. İsimlerin aldığı çekim eklerini (hâl, iyelik, çoğul) alabilirler.
A. Sözcük Halindeki Zamirler
1. Kişi (Şahıs) Zamirleri
İnsan isimlerinin yerini tutan zamirlerdir: Ben, sen, o, biz, siz, onlar.
2. İşaret (Gösterme) Zamirleri
Varlıkları işaret ederek onların yerini tutan zamirlerdir: Bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar, burası, şurası, orası, öteki, beriki.
➡️ Eğer insan yerine kullanılıyorsa Kişi Zamiridir. (O, bugün okula gelmedi.)
➡️ Eğer insan dışı varlık yerine kullanılıyorsa İşaret Zamiridir. (O, en sevdiğim kalemdir.)
3. Belgisiz Zamirler
Hangi varlığın yerini tuttuğu tam olarak belli olmayan zamirlerdir. Belirsizlik anlamı taşırlar: Bazıları, birkaçı, hepsi, herkes, kimse, hiçbiri, şey, falan, biri.
4. Soru Zamirleri
İsmin yerini soru yoluyla tutan zamirlerdir. Cevap olarak bir isim veya zamir verilebilir: Kim, ne, nereye, nerede, nereden, hangisi, kaçı.
B. Ek Halindeki Zamirler
1. İlgi Zamiri (-ki)
İsim tamlamalarında tamlananın yerine kullanılan "-ki" ekidir. Her zaman bitişik yazılır.
Bizimki yine işe geç kaldı. (Bizimki = Bizim çocuk/arkadaş vb.)
1. İlgi Zamiri (İsmin yerini tutar): Benimki bozuldu.
2. Sıfat Yapan -ki (Hangi sorusuna cevap verir): Evdeki hesap.
3. Bağlaç olan ki (Ayrı yazılır, cümleleri bağlar): Duydum ki unutmuşsun.
2. İyelik Zamirleri
Eklendiği ismin kime ait olduğunu belirten eklerdir (-im, -in, -i, -imiz, -iniz, -leri). Bunlar aynı zamanda isim çekim ekleridir ancak zamir görevi gördükleri için bu başlık altında da anılır.
➡️ Eğer bir isimden önce gelip o ismi niteliyorsa/belirtiyorsa SIFATtır.
➡️ Eğer tek başına kullanılıyor veya ismin yerini tutuyorsa (genellikle çekim eki alırsa) ZAMİRdir.
Bu kitap (Sıfat) / Bunu al (Zamir)
Bazı insanlar (Sıfat) / Bazıları geldi (Zamir)
3. SIFAT (ÖN AD) 🎨
İsimlerden önce gelerek onları niteleyen (nasıl olduğunu gösteren) veya belirten (sayı, yer, belirsizlik, soru yoluyla) sözcüklerdir. Tek başlarına kullanılamazlar, mutlaka bir isimle birlikte (sıfat tamlaması) görev yaparlar.
A. Niteleme Sıfatları
İsme sorulan "Nasıl?" sorusuna cevap verir. Varlıkların rengini, durumunu, biçimini gösterir.
B. Belirtme Sıfatları
Varlıkları işaret, sayı, belirsizlik veya soru yoluyla belirten sıfatlardır. Dörde ayrılır:
1. İşaret Sıfatları
İsme sorulan "Hangi?" sorusuna cevap verir. (Bu, şu, o, öteki, beriki).
2. Sayı Sıfatları
Varlıkların sayısını belirtir.
- Asıl Sayı: Üç elma (Kaç?)
- Sıra Sayı: Beşinci kat (Kaçıncı?)
- Üleştirme (Paylaştırma): İkişer ceviz (Kaçar?)
- Kesir Sayı: Yarım ekmek, Yüzde on kâr.
3. Belgisiz Sıfatlar
Varlıkları tam olarak değil, belirsiz bir şekilde belirtir. (Bir, birkaç, birçok, bazı, tüm, bütün, her, hiçbir, falan).
➡️ Eğer sayı olarak "tek" anlamındaysa Sayı Sıfatıdır. (Günde bir kahve içerim.)
➡️ Eğer "herhangi bir" anlamındaysa Belgisiz Sıfattır. (Bir gün sen de anlarsın.)
4. Soru Sıfatları
Varlıkları soru yoluyla belirtir. Sorunun cevabı yine bir sıfattır. (Nasıl, kaç, kaçıncı, hangi, ne kadar).
C. Adlaşmış Sıfatlar
Niteleme sıfatlarından sonra gelen isim düşerse, sıfat ismin yerine geçer ve adlaşmış sıfat olur.
İhtiyar adam ağlıyordu. -> İhtiyar ağlıyordu.
Yırtık elbiseleri çöpe atma. -> Yırtıkları çöpe atma.
4. ZARF (BELİRTEÇ) ⏳
Fiilleri, fiilimsileri, sıfatları veya kendi türünden sözcükleri (zarfları) zaman, durum, miktar, yer-yön ve soru bakımından etkileyen sözcüklerdir.
➡️ İsmi etkiliyorsa SIFATtır.
➡️ Fiili veya fiilimsiyi etkiliyorsa ZARFtır.
Hızlı araba (Sıfat) / Arabayı hızlı sürdü (Zarf).
A. Durum (Hâl) Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Nasıl?" sorusuna cevap verir. Eylemin nasıl yapıldığını belirtir.
Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden.
Koşarak yanıma geldi.
B. Zaman Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Ne zaman?" sorusuna cevap verir.
Akşam maç izledik.
Henüz, şimdi, dün, geçen hafta...
C. Yer-Yön Zarfları
Fiile veya fiilimsiye sorulan "Nereye?" sorusuna cevap verir. Sınırlı sayıdadır ve YALIN HALDE (ek almadan) kullanılırlar: İçeri, dışarı, aşağı, yukarı, ileri, geri, öte, beri.
➡️ İçeri girdi (Zarf) / İçeriye girdi (İsim)
➡️ Aşağı indi (Zarf) / Aşağıda bekliyor (İsim)
Ayrıca, bir ismi belirtirse Sıfat olur: Aşağı kat (Sıfat).
D. Miktar (Azlık-Çokluk / Ölçü) Zarfları
Fiile, fiilimsiye, sıfata veya zarfa sorulan "Ne kadar?" sorusuna cevap verir. (Az, çok, daha, en, pek, epey, oldukça).
En güzel gün. (Sıfatı derecelendirdi - Üstünlük Zarfı).
Pek hızlı koşuyorsun. (Zarfı derecelendirdi.)
E. Soru Zarfları
Fiilleri veya fiilimsileri soru yoluyla belirtir. (Nasıl, neden, niçin, niye, ne zaman, ne kadar).
5. EDAT (İLGEÇ) 🔗
Tek başına anlamı olmayan, ancak cümlede kullanıldığında sözcükler arasında çeşitli anlam ilişkileri (amaç, neden, benzerlik, araç vb.) kuran sözcüklerdir. Genellikle kendinden önceki sözcükle öbekleşirler.
Başlıca Edatlar: Gibi, kadar, için, ile, -e göre, -e doğru, -e karşı, -den dolayı, -den başka, sadece, yalnız, ancak, mı/mi.
Okula gitmek için hazırlandı. (Amaç)
Bana göre hava hoş. (Görecelik)
Arabayla geldi. (Araç - "İle" edatı)
➡️ Annemle babam geldi. (Annem ve babam -> Bağlaç)
➡️ Uçakla geldi. (Uçak ve geldi -> Olmuyor -> Edat)
➡️ Cümlede "sadece, bir tek" anlamındaysa EDATtır.
➡️ Cümlede "ama, fakat" anlamındaysa BAĞLAÇtır.
➡️ Bu soruyu yalnız sen çözebilirsin. (Sadece -> Edat)
➡️ Gelirim ancak erken dönerim. (Ama -> Bağlaç)
6. BAĞLAÇ 🌉
Tek başına anlamı olmayan, eş görevli sözcükleri (isimleri, sıfatları, zarfları) veya cümleleri birbirine bağlamaya yarayan sözcüklerdir. Cümleden çıkarıldığında anlam bozulmaz ama daralabilir.
Başlıca Bağlaçlar: Ve, veya, ya da, ama, fakat, lakin, ancak, yalnız, çünkü, zira, de, ki, mademki, oysa, halbuki, hem... hem..., ne... ne..., ya... ya....
Çalıştım ama başaramadım. (Cümleleri bağladı.)
Hem çalışıyor hem okuyor. (Tekrarlı bağlaç).
➡️ Sen de gel. (Bağlaç - Ayrı)
➡️ Duydum ki unutmuşsun. (Bağlaç - Ayrı)
7. ÜNLEM 😮
Korku, sevinç, şaşkınlık, acıma, kızgınlık gibi ani duyguları ifade eden veya seslenme amacı taşıyan sözcüklerdir.
8. FİİL (EYLEM) 🏃♀️
İş, oluş, hareket bildiren, kip ve kişi eki alabilen sözcüklerdir. Mastar halleri -mak/-mek ile biter.
A. Anlamlarına Göre Fiiller
1. İş (Kılış) Fiilleri
Öznenin iradesiyle gerçekleşen ve nesne alabilen fiillerdir. Fiile "Neyi? Kimi?" sorularını sorduğumuzda cevap alabiliriz. (Pratik yol: Fiilin başına "Onu" getirin, anlamlı oluyorsa kılış fiilidir.)
2. Durum Fiilleri
Öznenin içinde bulunduğu durumu anlatır. Nesne alamazlar. (Başına "Onu" getirdiğimizde anlamsız olur.)
3. Oluş Fiilleri
Öznenin iradesi dışında, zamanla kendiliğinden meydana gelen değişimleri anlatır. Nesne alamazlar.
B. Fiillerde Kip ⏰
Fiillerin zaman veya dilek (niyet) bildiren halleridir. İkiye ayrılır.
1. Haber (Bildirme) Kipleri
Zaman anlamı taşıyan kiplerdir.
- Görülen (Bilinen) Geçmiş Zaman (-dı): Geldim.
- Duyulan (Öğrenilen) Geçmiş Zaman (-mış): Gelmiş.
- Şimdiki Zaman (-yor): Geliyor.
- Gelecek Zaman (-ecek): Gelecek.
- Geniş Zaman (-r, -ar, -er): Gelir.
2. Dilek (Tasarlama) Kipleri
Zaman anlamı taşımayan, niyet bildiren kiplerdir.
- Gereklilik Kipi (-meli): Gelmeli.
- Şart (Koşul) Kipi (-se): Gelse.
- İstek Kipi (-e): Geleyim, gelesin. (Günlük dilde kullanımı azdır.)
- Emir Kipi (Eki yoktur): Gel, Gelin. (1. kişilerde emir olmaz.)
C. Fiillerde Kişi (Şahıs)
Eylemi kimin yaptığını belirten eklerdir. Kip eklerinden sonra gelir.
D. Fiillerde Olumsuzluk
Fiillerin olumsuzu genellikle -ma/-me ekiyle yapılır. Kip ekine göre değişiklik gösterebilir.
E. Fiillerde Anlam (Zaman) Kayması
Bir kip ekinin kendi anlamı dışında, başka bir kipin anlamını karşılayacak şekilde kullanılmasıdır. Anlatım bozukluğu değildir.
Yarın Ankara'ya gidiyorum. (Gideceğim - Gelecek Zaman yerine Şimdiki Zaman kullanılmış.)
F. Yardımcı Fiiller (Yardımcı Eylemler)
İsim soylu sözcüklerle birleşerek birleşik fiil oluşturan fiillerdir. Başlıcaları: Etmek, olmak, kılmak, eylemek.
9. EK FİİL (EK EYLEM) ⚡
Ek fiil (imek fiili), Türkçede çok önemli iki görevi olan bir yapıdır: idi (-dı), imiş (-mış), ise (-se), -dir.
A. Görev 1: İsimleri Yüklem Yapmak
İsim soylu sözcüklere gelerek onların cümlede yüklem olmasını sağlar.
Hava bugün çok güzelmiş. (Güzel imiş)
Evdeyse arayalım. (Evde ise)
B. Görev 2: Basit Zamanlı Fiilleri Birleşik Zamanlı Yapmak
Basit zamanlı (tek kip eki almış) fiillere gelerek onları birleşik zamanlı (iki kip eki almış gibi) yapar.
- Hikâye Birleşik Zaman (idi): Geliyordu (Geliyor idi).
- Rivayet Birleşik Zaman (imiş): Gelecekmiş (Gelecek imiş).
- Şart Birleşik Zaman (ise): Yaparsa (Yapar ise).
10. FİİLİMSİLER (EYLEMSİLER) 🎭
Fiil kök veya gövdelerinden türeyen, ancak tam olarak fiil özelliği göstermeyen; cümlede isim, sıfat veya zarf görevinde kullanılan sözcüklerdir.
1. Fiil anlamını tamamen yitirmezler.
2. Kip ve kişi eki alamazlar (Fiil gibi çekimlenemezler).
3. Olumsuzluk eki (-ma, -me) alabilirler.
4. Fiilden İsim Yapan Yapım Eki alırlar (Türemiş sözcüklerdir).
A. İsim-Fiil (Ad Eylem / Mastar)
Ekleri: -ma, -ış, -mak (Kodlama: 🤱 MAyIŞMAK 🤱)
Onun gülüşünü özledim.
Ders çalışmaya başladı.
B. Sıfat-Fiil (Ortaç)
Ekleri: -an, -ası, -mez, -ar, -dik, -ecek, -miş (Kodlama: 🧟♂️ ANASI MEZAR DİKECEKMİŞ 🧟♂️)
Cümlede genellikle sıfat görevinde kullanılırlar.
Görünmez kaza.
Tanıdık yüzler gördüm.
Gelecek yıl şampiyonuz.
C. Zarf-Fiil (Bağ-Fiil / Ulaç)
Ekleri: -ken, -alı, -madan, -ince, -ip, -arak, -dıkça, -e...-e, -r...-mez, -casına, -meksizin, -dığında (Kodlama: Kenyalı emadan ince ip arakladıkça...)
Cümlede her zaman zarf görevindedir. Fiile sorulan "Nasıl?" veya "Ne zaman?" sorularına cevap verir.
Gelince haber ver. (Ne zaman haber ver? - Zaman)
Ders çalışıp dışarı çıktı.
11. FİİLDE ÇATI 🏗️
Fiillerin özne ve nesne ile olan ilişkisine çatı denir. Çatı özelliği sadece yüklemi fiil olan cümlelerde aranır. Yüklemi isim olan cümlelerde çatı aranmaz.
A. Nesnesine Göre Fiil Çatıları
Fiilin nesne alıp alamadığına bakılır. (Pratik Yol: Fiilin başına "Onu" getirin.)
➡️ a. Geçişli Fiil: Nesne alabilen fiillerdir. "Neyi? Kimi?" sorularına cevap verir. ("Onu" alır.)
➡️ b. Geçişsiz Fiil: Nesne alamayan fiillerdir. ("Onu" almaz.)
➡️ c. Oldurgan Fiil: Geçişsiz bir fiilin "-r, -t, -dır" ekleriyle geçişli hale getirilmesidir.
➡️ d. Ettirgen Fiil: Zaten geçişli olan bir fiilin "-r, -t, -dır" ekleriyle geçişlilik derecesinin artırılmasıdır. Genellikle işi başkasına yaptırma anlamı vardır.
B. Öznesine Göre Fiil Çatıları
Fiilde belirtilen işi yapanın (öznenin) kim olduğuna bakılır.
➡️ a. Etken Fiil: İşi yapan gerçek bir özne vardır. Çatı eki (-l, -n, -ş) almaz.
➡️ b. Edilgen Fiil: İşi yapan belli değildir (Gerçek özne yoktur). Yüklem "-l" veya "-n" çatı ekini alır. Cümlede "Sözde Özne" bulunur (Yapılan işten etkilenen).
➡️ c. Dönüşlü Fiil: İşi yapan gerçek bir özne vardır VE özne yaptığı işten kendisi etkilenir. Yüklem "-l" veya "-n" çatı ekini alır.
➡️ d. İşteş Fiil: İşi birden fazla öznenin birlikte veya karşılıklı yaptığını belirtir. Yüklem "-ş" çatı ekini alır.
İki lider selamlaştı. (Karşılıklı)