Türkiye'nin Bitki Örtüsü

Açıklama: Haritada I numara ile gösterilen Akdeniz ve Ege kıyıları Maki, II numara ile gösterilen Karadeniz kıyı kuşağı Orman ve III numara ile gösterilen geniş iç kısımlar ise Bozkır (Step) formasyonunu temsil etmektedir.

Açıklama: Türkiye'nin bitki çeşitliliğinin zenginliği; iklim çeşitliliği, dağlar ve platolar gibi çeşitli yer şekilleri ve Buzul Çağları'nda birçok bitki için bir sığınak görevi görmesi gibi faktörlerin birleşiminin bir sonucudur. Dolayısıyla her üç faktör de etkilidir.

Açıklama: Sığla (Günlük) Ağacı, Türkiye'ye özgü (endemik) ve geçmiş jeolojik dönemlerden kalma (relikt) bir bitkidir. Bu ağacın dünyadaki doğal yayılış alanı, II numara ile gösterilen Muğla (Menteşe Yöresi) ve çevresidir.

Açıklama: Psödomaki (Yalancı Maki), Karadeniz Bölgesi'ndeki nemcil ormanların tahrip edilmesiyle ortaya çıkan, makiye benzer çalı topluluğudur. Bozkırların ağaçlanmasıyla oluşmaz. Diğer tüm eşleştirmeler doğrudur.

Açıklama: Grafik, yazları yağışlı ve serin, kışları çok soğuk geçen Sert Karasal iklime aittir. Bu iklim koşullarında, yaz yağışlarıyla yeşeren uzun boylu ot toplulukları olan Alpin Çayırlar (IV) doğal bitki örtüsünü oluşturur.

Açıklama: Yükseldikçe sıcaklık ve nem koşulları değiştiği için bitki örtüsü kuşaklar oluşturur. Akdeniz kıyılarında bu sıralama; en altta kuraklığa ve sıcağa dayanıklı Makiler, daha yüksek ve nemli kuşakta Karaçam, Sedir gibi İğne Yapraklı Ormanlar ve ağaç yetişme sınırının üzerinde ise Alpin Çayırlar şeklindedir.

Açıklama: Ormanların yetişmesi için yeterli nem ve yağış gereklidir. Akdeniz'de yaz kuraklığı belirgin olduğu için deniz seviyesinde kuraklığa dayanıklı makiler gelişmiştir. Karadeniz'de ise her mevsim yağışlı olduğu için ormanlar deniz seviyesinden itibaren başlayabilir.

Açıklama: Ladin, soğuk ve nemli iklim koşulları isteyen bir iğne yapraklı ağaç türüdür ve genellikle Karadeniz Bölgesi'nin yüksek kesimlerinde görülür. Diğer şıklar ise Akdeniz iklimine özgü maki türleridir.

Açıklama: Antropojen bozkırlar, karasal iklim bölgelerinde eskiden var olan ormanların yok edilmesiyle oluşur. Türkiye'de bu durumun en tipik görüldüğü yer III numara ile gösterilen İç Anadolu Bölgesi'dir.

Açıklama: Datça Hurması, adından da anlaşılacağı gibi Teke Yarımadası'nda değil, Datça ve Reşadiye Yarımadası'nda (Menteşe Yöresi) görülen endemik bir türdür. Diğer eşleştirmeler doğrudur.

Açıklama: Grafik, yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı Akdeniz iklimine aittir. Bu iklimin doğal bitki örtüsü kızılçam ormanlarıdır. Bu ormanların tahribiyle, kuraklığa dayanıklı, bodur ağaç ve çalılardan oluşan maki topluluğu ortaya çıkar.

Açıklama: Haritada gösterilen dağılış, Akdeniz ikliminin etki alanıyla birebir örtüşmektedir. Bu iklim tipinin karakteristik ve en yaygın ağaç türü ise Kızılçam'dır.